Dit is de tweede week van mijn 60 dagen experiment over mindfulness. Voor dit experiment doe ik 8 weken de Mindfulness Based Cognitive Therapy. Wil je meedoen? Schaf dan hier het werkboek aan.
Theorie van Mindfulness week 2
Deze week begint met een bekende oefening uit de psychologie: “Probeer eens 1 minuut niet aan een witte ijsbeer te denken. “ Als je dat probeert, zul je al snel ontdekken dat dit onmogelijk is. Zodra je dit probeert, zul je bijna alleen nog aan een witte ijsbeer kunnen denken. Uit onderzoek blijkt dat je achteraf vaker denkt aan een witte ijsbeer, als je deze gedachte in eerste instantie hebt geprobeerd te onderdrukken. Het behoeft geen uitleg dat dit ook geldt voor negatieve, deprimerende gedachten die je probeert te onderdrukken.
De vraag is dan natuurlijk: hoe moet je je dan wel opstellen ten opzichte van deze gedachten? Dit is het best uit te leggen aan de hand van de oefening van deze week.
De oefeningen
Deze week wordt je gevraagd om je vier minuten lang te concentreren op je ademhaling. Er is niets specifieks aan je ademhaling dat deze geschikt maakt om mee te werken. Behalve dan dat je je ademhaling altijd bij je hebt. Het concentreren op je ademhaling houdt in dat je puur bewust aandacht moet geven aan het op en neer gaan van je buik.
Als je dit een tijdje doet, wordt je je al snel bewust van het feit dat je geest steeds iets anders wil. Je betrapt jezelf erop dat je zit te piekeren over wat gebeurd is. Of plannen aan het maken bent voor de toekomst. En op dat moment kun je, in de praktijk, leren hoe je hier het best mee om kunt gaan. De meest voor de hand liggende optie is om je er aan te storen. Je probeert krampachtig terug te komen bij je concentratie en “duwt” het ongewenste piekeren weg. We hebben echter al gezien dat dit niet werkt. Na verloop van tijd zul je dan ook merken dat het effectiever is om het gewoon te registreren en daarna terug te gaan naar je gedachten, zonder daar een oordeel op te plakken.
Het doel van de meditatie is dan niet meer om geconcentreerd te blijven op je ademhaling, maar om bewust te worden van de keren dat je gedachten afdwalen. Vervolgens ga je daarna wel weer terug naar je ademhaling. Klaarblijkelijk maakt het nog al een verschil hoe je je tegen je gedachten opstelt: als je boos wordt, komen ze terug en als je hun aanwezigheid aanvaard, gaan ze vanzelf weg.
Ervaringen van Mindfulness week 2
Het MBCT programma is specifiek gericht op mensen die een depressieve episode achter de rug hebben en kans lopen om weer terug te vallen. Dat terugvallen wordt veroorzaakt door het verstrikt raken in je negatieve gedachten. Nu ben ik nog nooit depressief geweest en ik heb dan ook niet echt deprimerende gedachten die me erg in de weg zitten.
De methode werkt echter ook voor gedachten rondom presteren, iets waar ik vorige week ook over sprak. Ik zie telkens weer dat allerlei gedachten over ontspannen, moe zijn, geen zin hebben enzovoort me in de weg staan om gericht actie te ondernemen. Na een tijdje mediteren raak je erg bewust van het feit dat dit maar gedachten zijn en wordt het makkelijker om hier tegenin te gaan.
Tegelijkertijd merk ik ook dat het programma een flinke belasting is. Deze week ben je er al gauw een uur gericht mee bezig. 45 minuten bodyscan, dan nog de ademhaling meditatie en tot slot nog wat oefeningen waarbij je bewust bezig moet zijn in het hier en nu. Ik geef eerlijk toe dat het me niet altijd gelukt is om dit te halen. Het boek hamert er op om het wel steevast te doen en dat is in het verleden voor mij een reden geweest om er halverwege mee te stoppen. Als ik een sessie gemist had, was dat al reden genoeg om er helemaal mee te stoppen. Nu blijf ik maar gewoon doorgaan, ondanks het feit dat ik zo nu en dan een steekje laat vallen. Ik heb tot nu toe niet het idee dat het mijn leren erg in de weg staat.
Brouteers zijn professionals met een rebels randje en altijd op zoek naar goud. Lees verder als jij meer weten over wie we zijn of hoe we werken. Heb je vragen? Neem dan contact met ons op!
