Een van de meest fascinerende boeken die ik de laatste jaren gelezen heb, was het boek van Timothy Ferris: “The 4-hour workweek”. Het boek geeft naar mijn mening goed aan hoe veel mensen tegen werk aan kijken. Het is een noodzakelijk kwaad en het ideaal is dan ook om maar 4 uur per dag te hoeven werken. In de tijd die je dan overhoudt, kun je leuke dingen doen.
Waarom maakt werk gelukkig?
Die opvatting is naar mijn inzien fundamenteel verkeerd. Uit verschillende onderzoeken blijkt namelijk dat werkende mensen gelukkiger zijn dan niet werkende mensen. Er zijn verschillende manieren om dat te verklaren:
- Mensen kennen de natuurlijke drive om te presteren. Een van de belangrijkste drijfveren in ons leven is de drang om iets gedaan te krijgen en om nieuwe vaardigheden te leren. Werk leent zich daar uiteraard uitstekend voor. Zeker in de huidige arbeidsmarkt waar er altijd sprake is van voortdurend veranderende omstandigheden. Onbewust onderschrijft Ferris dit punt in zijn boek trouwens ook omdat hij de vrije tijd die hij verwerft voortdurend invult met het aanleren van nieuwe vaardigheden.
- Mensen hebben de behoefte aan zingeving. We vinden het prettig om het gevoel te hebben dat we iets bijdragen aan de maatschappij. We dromen allemaal wel eens dat we miljoenen hebben en dat we als een zorgeloze playboy van strand naar strand kunnen reizen. Talloze onderzoeken wijzen echter uit dat een levensstijl die puur op “genieten” gebaseerd is op de lange termijn weinig voldoening biedt.
- Mensen worden er gelukkig van als ze in een staat van Flow verkeren. Flow is de sensatie dat we ergens totaal in op gaan. Dit komt bijna alleen voor bij taken die uitdagend zijn. En dat zijn taken die we bijna uitsluitend tegenkomen op ons werk.
Het idee dat een leven van ontspanning en genot de weg is naar geluk, wil ik dan ook krachtig tegenspreken.
Waarom ben ik dat niet gelukkig met mijn werk?
Waar komt de fascinatie met het boek van Ferris dan vandaan? Waarom is het beeld van een werkweek van vier uur dan zo aanlokkelijk? Naar mijn mening heeft het er vooral mee te maken dat veel mensen niet het juiste werk doen. Ze doen bijvoorbeeld werk onder hun niveau, waardoor ze onvoldoende kansen krijgen om flow te bereiken en te presteren. Als het werk te routinematig wordt, holt de motivatie van de meeste werknemers direct achteruit.
Daarnaast vinden veel mensen het moeilijk om zingeving aan hun werk te ontlenen. Dit komt vooral voor in sectoren waar er constant op efficiëntie en kostenbesparing wordt gehamerd en waar er nauwelijks oog meer is voor het doel van de organisatie. Werknemers in de zorg en het onderwijs hoor ik regelmatig klagen dat het alleen nog maar over geld gaat en niet over leren en verzorgen.
Tot slot zijn er een hoop mensen die het verkeerde werk doen. De baan en de organisatie bieden voldoende uitdagingen, maar die zijn aan de werknemer niet besteedt. Een goede match tussen je kwaliteiten en je interesses enerzijds en de functie anderzijds is van groot belang. Als die match er onvoldoende is, zul je weinig plezier beleven aan het werk.
Ferris zijn boek is voor veel mensen aansprekend omdat ze hun huidige werk het liefst maximaal vier uur per week zouden doen. Als dat in jouw geval ook zo is, volgt daar ook uit dat je niet op zoek moet gaan naar een manier om je werkweek te verkorten, maar naar een nieuwe baan. Een baan die beter bij je past, waar je meer vrijheid krijgt en waar je de mogelijkheid krijgt om jezelf te ontwikkelen. En als die baan er niet is, of als je hem niet kunt krijgen, zou je kunnen gaan denken aan het ondernemerschap.
Het punt dat ik met dit stuk wil maken is: werk draagt bij aan ons geluk. Werk is een belangrijk onderdeel van ons leven en hoeft niet alleen een negatieve kracht te zijn. Vandaar dat het Brout vanaf nu ook loopbaanadvies aanbiedt.
Brouteers zijn professionals met een rebels randje en altijd op zoek naar goud. Lees verder als jij meer weten over wie we zijn of hoe we werken. Heb je vragen? Neem dan contact met ons op!
