Fred: “Ineens dacht ik: ‘Het is nu morgen!’“
De Brout Story van Fred gaat over het maken een keuze die een bevrijdend gevoel gaf. Door het leven te leven dat hij écht wilde is een last van zijn schouders gevallen. Een prachtig verhaal van Fred. Bedankt voor je persoonlijke verhaal én de heerlijke koekjes in The House of Brout.
De Brout Story van Fred
“ Op de een of andere manier was ik niet honderd procent tevreden. Ik wilde zakelijk en ook privé wat effectiever zijn. Er waren blokkades waardoor ik niet kon bereiken wat ik wilde. Ik kon mijn succes en tevredenheid als het ware zien liggen, maar ik was het niet.
In 2011 begon ik een bedrijf dat zich bezighield met arbeidsveiligheid. Al snel kwam ik erachter dat dat mijn wereld niet helemaal is. En dat gevoel had effect op mijn privéleven. Het ongemak wat ik ervaarde tijdens mijn werk, nam ik mee naar huis.
Ik had voor mijn gevoel twee levens. Eentje bij mijn nieuwe liefde en eentje in de buurt waar ik eerst woonde. Ik bleef hangen in twee situaties: in werk én privé.
Hoe kan ik effectiever worden om mijn werkelijke doel te behalen? Met die vraag ben ik naar Brout gegaan.”
Ik benutte niet mijn volledig potentieel
“Door persoonlijke gesprekken kwam ik erachter waar mijn dingen vandaan komen. Hoe het komt dat ik niet kan plannen en dat ik iedereen wil pleasen. Mijn overtuiging: ik had het alleen maar naar mijn zin, als iedereen het naar zijn zin had. Dus niemand teleurstellen en zeker niet boos maken.
Toen ben ik keuzes gaan maken en gaan uitleggen waarom ik die keuzes maakte. En ik leerde tegen mezelf zeggen dat het oké is dat ik de keuzes maak.
“Ik had het alleen maar naar mijn zin, als iedereen het naar zijn zin had.”
Met die gedachte verhuisde ik naar Gouda, naar mijn nieuwe vriendin. Ik ging minder rekening houden met wat anderen zouden vinden van mijn gedrag. Ik vond het rekening houden met anderen altijd een kwaliteit van mezelf. Door de gesprekken met Brout kwam ik erachter dat het me klein hield en dat het mijn geluk in de weg stond. Ik benutte mijn volledig potentieel niet.
Het maken van keuzes gaf een bevrijdend gevoel
“Blijkbaar kan het dus gewoon om voor mezelf te kiezen. Niemand vond mijn keuzes raar en ik ondervond zelfs steun vanuit mijn omgeving. Het was alsof mijn oogkleppen afgingen. Ik leerde mezelf op een andere manier kennen en zag andere kanten van de mensen in mijn omgeving.
Mijn leven in Gouda ging beter, omdat ik ineens dingen mocht doen van mezelf die ik écht leuk vind. Zoals poëzie. En ook het zoeken naar schoonheid en verbinding. Ik ben mijn artistieke kanten gaan ontdekken. En daar schaamde ik me niet meer voor. Het was een vorm van zelfacceptatie.
Ik heb mijn hele leven geloofd dat ik morgen een ander leven zou kunnen beginnen.
Toen kwam het moment waarop ik dacht: ‘Als ik nog iets wil doen, dan moet ik dat nu doen! Ik ben niet de jongste meer…’” Ik heb mijn hele leven geloofd dat ik morgen een ander leven zou kunnen beginnen. Ineens dacht ik: ‘Het is nu morgen!’
Proeven van oprechte liefde
“Er zijn twee dingen die ik mooi vind: schone kunsten en taartjes. Ik ben gek op taartjes. Het uiterlijk. De pure schoonheid. Alle aspecten van taartjes. Het is het enige kunstwerk dat je kunt eten.
Dus ik ben taartjes gaan maken in combinatie met kunst. Het maken van eetbare kunst. Ik wil altijd dat een taartje schoonheid, troost, plezier of inspiratie biedt. Dat je kunt genieten van de schoonheid, maar dat je het ook als troost kunt ervaren. Ik doe er altijd een gedichtje bij. Passend bij de situatie voor wie ik het taartje maak.
Ik hoop dat de mensen de oprechte liefde proeven die ik voel als ik mijn taarten bak. In ieder taartje zit een historie. Sommige taartjes bestaan al 150 jaar en het verhaal van die recepten wil ik delen. Dat je niet zomaar iets in je mond steekt, maar dat je weet waar het vandaan komt. Met een mooi gedichtje erbij. Het is meer dan alleen een taartje.”
Ik ben trots op mezelf
“Nu ik het leven leid, wat ik wilde, is het alsof een last van mijn schouders is gevallen. Alsof ik de gordijnen opendoe. Het heeft mij een leuker mens gemaakt. Ik vind mezelf aardiger en ben trots op mezelf.
Ik wil nog beter leren bakken. En ik zou heel graag een plek hebben waar alles samenkomt. Een plek waar ik taarten kan bakken, kan verkopen, en waar mensen komen om de taartjes op te eten. Waar ze kunnen genieten van de schoonheid die ik ze bied. Ik zie een mooi, oud, karakteristiek pand voor me. Met veel licht, gedichten op de muur en uiteraard taartjes in de vitrine.”
Wil je ook zo’n Brouteske groei?
En ben je geïnspireerd door het verhaal van Fred? Ervaar zelf de impact bij Brout en proef één van Fred’s koekjes bij ons op kantoor. Maak kennis met onze werkwijze: meld je nu aan voor onze gratis try out.
